Uwaga:

Artykuł pierwotnie pojawił się w wydaniu The Spectrum Monitor z lutego 2018 roku.
 Na przedruk i tłumaczenie całości uzyskałem zgodę autora.

/sq2eeq/

Autor: Kirk Kleinschmidt NT0Z

Czy Joe Taylor K1JT, Laureat Nagrody Nobla i znany wszystkim przyjaciel krótkofalowców przypadkowo zniszczył radio amatorskie?

Właśnie wróciłem z podróży własnym wehikułem czasu, mogę zatem jednoznacznie potwierdzić, że historia przypisuje śmierć radia amatorskiego Joemu Taylorowi w roku 2017. Więc jednak...

Tak więc rok 2018 oznacza początek "hampokalipsy" i staje się znany wśród byłych operatorów radia amatorskiego jako 1 AT (co oznacza Pierwszy Rok "After Taylor").

Wybitny naukowiec miał oczywiście w tym jakiś swój udział, ale tak jak epidemia "grypy" z 2027 r. (zobaczycie...), w której zmutowany patogen, który miał służyć wyłącznie eksperymentom, uciekł z laboratorium, szybko się zrekonstruował i przeniknął do całej populacji – tak mod cyfrowy FT8 Taylora rósł w siłę i wzrastał wykładniczo, dusił inne mody i tryby, aż wyrósł ponad wszelkie inne i praktycznie nie podlega już żadnym ograniczeniom.

Co prawda, Joe opracował kolejne mody FT9 i FT10 - tryby, które pozwoliły operatorom na niewielką interakcję w czasie rzeczywistym (wcześniej znaną jako rozmowa) – ale było już za późno. Ci nieliczni hams, którzy pozostali w eterze, zaniechali zupełnie, wręcz odmówili wymiany osobistych uprzejmości, skupiając się zamiast tego na oglądaniu na ekranie monitora wystawianych przez maszynę raportów sygnałowych i sprawdzaniu poprawności wprowadzania czteroznakowych danych siatki lokatora.

W 2 AT nielegalne QSO (cw/ssb) zostały całkowicie zakazane, a przepisy zabraniające bezobsługowych operacji na HF, w tym w zawodach, zostały zniesione na całym świecie. Alokacje amatorskie zostały zredukowane do wycinków o szerokości 5 kHz rozmieszczonych co 2 MHz, za to w paśmie od DC do światła dziennego, więc skomputeryzowane stacje mogły mapować zoptymalizowane schematy przeskoku częstotliwości w czasie rzeczywistym. Mimo takich ułatwień, dzięki stosowaniu modów wyłącznie maszynowych uzyskana dzięki temu dodatkowa przepustowość nadal jest po prostu marnowana. Zawody CQWW (przemianowane na zawody CQJTWW) były pierwszym dużym wydarzeniem oferującym certyfikaty operatorom, którzy po powrocie z weekendu nawet nie wiedzieli, że ich sterowane komputerowo stacje uczestniczyły w zawodach i zyskały godne uwagi wyniki - najwyższy poziom bezobsługowej operacji!

Byli co prawda tacy hams, którzy ustrzegli się przed bezczelna samowolą swoich urządzeń, uziemiając przed wyjazdem anteny, ale nie wszystkich to uchroniło przed niechcianą aktywnością. Trochę okrężną drogą zyskali pewność, że trzeba poprawić uziemienie.

Według spostrzeżeń poczynionych w 3 AT, sieci napędzane przez AI zauważyły, że ludzie są zupełnie niepotrzebni do oceniania i prognozowania propagacji, więc służące do tego celu amatorskie usługi (klastry, sygnalizacja) zostały wyłączone na całym świecie. Pewna sztuczna inteligencja z Włoch, podobno działający nielegalnie wysokowydajny procesor beta FT11, „sprawdził” listę DXCC w 478 milisekundy, najszybciej do tej pory. Ponadto, zamiast dotychczasowych 48 godzin, zawody CQJTWW, w których teraz rywalizowali ze sobą uczestnicy wykorzystujący AI, zostały skrócone do 8,5 sekundy, uwalniając zawodników od kłopotów związanych ze zmianami warunków jonosferycznych w czasie zawodów.

Próbując odtworzyć dawny, "wolny od digi” tajny system radiowy, który pozwalałby na interakcję człowiek-operator stacji na poziomie osobistym, niektórzy dawni amatorzy zaczęli eksperymentować z modulacją gradientu grawitacji i translacjami kwantowymi – to znaczy technologiami, które nie są kompatybilne ani nawet nie przynoszą korzyści w stosunku do FT8, FT9 lub FT10 (no, może FT11), byłyby jednak bardziej ludzkie. Na razie nie wiadomo, czy im się to udało.

Chciałbym udostępnić więcej informacji, ale czas mojego pobytu w przyszłości był bardzo ograniczony, jeśli masz dostęp do lepszego pojazdu, powiedz nam, co się stało dalej.

15 AT..?

ps. To żartobliwa wizja, ale czy daleka od spełnienia? Krok po kroku zmierzamy do finału, hi....

Rok 2025 jest bardzo ważny dla społeczności krótkofalarskiej, albowiem w tym roku obchodzimy 100 rocznicę powołania Międzynarodowej Unii Radioamatorskiej IARU oraz 95 rocznica powstania Polskiego Związku Krótkofalowców.
W kwietniu 1925 w Paryżu założony został Międzynarodowy Związek Krótkofalowców, który w 1992 roku przekształcony został w Międzynarodową Unię Radioamatorską ( International Amateur Radio Union IARU ). IARU zrzesza 162 kraje i dzieli się na trzy regiony.
Region 1 zrzesza kraje Europy, Afryki, Bliskiego Wschodu i północnej Azji.
Region 2 to obydwie Ameryki.
Region 3 to kraje Azji i leżące na Pacyfiku.
Siedziba IARU znajduje się w Newington USA , a od 9 maja 2024 funkcję prezesa, przez następną pięcioletnią kadencję będzie pełnił Timothy VE6SH.
Pięć lat później, bo 2 lutego 1930 roku został powołany do życia Polski Związek Krótkofalowców. Prezesem wówczas został prof. Janusz Groszkowski. W kwietniu 1933 roku PZK przystąpiła do IARU, jako organizacja narodowa. Po II wojnie światowej reaktywowano PZK w 31 marca 1947 roku, aby 22 sierpnia 1950 wykreślić go z rejestru organizacji przez władze komunistyczne. Po wielu wysiłkach i zabiegach udało się 31 maja 1958 ponownie reaktywować PZK na bazie Ligi Przyjaciół Żołnierza. Funkcję prezesa z polecenia władz pełnił Anatol Jegliński SP5CM.
W roku 1990 na fali zmian przepisów o stowarzyszeniach PZK stał się organizacją
samofinansującą się i działającą na własny rachunek. Prezesem został wybrany Krzysztof Słomczyński SP5HS. W roku 2002 dokonano wpisu PZK do Krajowego Rejestru Sądowego, jednocześnie sąd odmówił uznania PZK jako spadkobiercy przedwojennego Polskiego Związku Krótkofalowców.
Obecnie PZK jako Organizacja Pożytku Publicznego OPP zrzesza ponad 3000 członków, a prezesem od 2024 jest Krzysztrof SP5E.
Aby uczcić te rocznice wiele federacji i organizacji krótkofalarskich uruchomiło znaki okolicznościowe połączone w wielu przypadkach z akcjami dyplomowymi.
Klub nasz postanowił celebrować te zacne rocznice udziałem stacji SP2PBY w kwietniowych akcjach dyplomowych.

                                                            Andrzej SP2GJI

A oto nasze osiągnięcia w porządku chronologicznym:

Federacja węgierska MRASZ

Rumuńska federacja RFF

Federacja grecka RAAG 

Hiszpański Związek Radioamatorów URE

Polski Związek Krótkofalowców  PZK

Bułgarska Federacja Radioamatorska BFDA

Królewski Belgijski Związek Radioamatorów UBA

 8A100IARU - Indonezja

Federacja Chińska

Federacja Francuska

26.06.2025

©SP2DDX